بررسی فقهی حریم‌خصوصی با تأکید بر دیدگاه - دانلود رایگان

دانلود رایگان پایان نامه بررسی فقهی حریم‌خصوصی با تأکید بر دیدگاه امام‌خمینی (ره)

دانلود رایگان

بررسی فقهی حریم‌خصوصی با تأکید بر دیدگاه امام‌خمینی (ره)بررسی فقهی حریم خصوصی با تأکید بر دیدگاه امام خمینی (ره)
مقدمه
دانش حقوق – که قانون همزاد آن است – در زمره ی علوم و دانش هایی (علوم اجتماعی یا علم الاجتماع) می باشد، که وظیفه ی آن، تنظیم و تنسیق روابط انسان ها در عرصه ی اجتماع است. موضوع این علم، قواعد و دستورهای رفتاری کلی است که اعضای اجتماع، در زندگی روزمره ی خود، مکلّف به تبعیت از آن، جهت برقرار نظم می باشند. نظمی که حتّی المقدور باید تأمین کننده ی عدالت نیز باشد. مع الوصف، نظم، هدف و غایت اوّلیه ی این دانش می باشد، هر چند عدالت، مطلوب همیشگی نوع بشر است. گسترش روزافزون و بلاانقطاع علوم و تکنولوژی هر روز بر پیچیدگی و درهم تنیدگی مسائل اجتماعی می افزاید و موضوعات حادث و جدیدی ایجاد می کند که هریک به نوبه ی خود وظیفه ی فقها، حقوق دانان، قانون گذاران و دادرسان را، که متکفل تنظیم و تنسیق روابط ابنای بشر در عرصه ی اجتماعی می باشند، بیش از پیش سنگین می کند.
در یک جامعه ی قانونمند و مردم سالار، لازم است که قوانین به صورت دقیق و جامع، حدود و مرزهای آزادی و اختیار اشخاص در روابط خود با یکدیگر را مشخّص نمایند تا سودجویان نتوانند در پناه خلأها و ابهامّات قانون به کامیابی و پیشبرد مطامع خود بپردازند. به علاوه، لازم است تا قوانین صریحاً حدود اختیار حاکمیت را تنفیح و تبیین نمایند، تا وظایف شهروندان، مشخّص و حقوق آنان مورد حمایت قرار گیرد. بنابراین، مهم ترین ثمره ی درخت قانون، امنیّت است. امنیّت، به معنای مصون بودن مطلوب ها و مختصات حیات فردی، به ویژه امنیّت قلمروی از زندگی انسان، که نوع بشر همواره تمایل دارد که از دسترسی و اطلاع سایرین مصون بماند و یکی از مهم ترین مطلوب های بشر به شمار می آید؛ چنین حوزه ای از زندگی، "حریم خصوصی" یا "حقّ خلوت" نامیده می شود. به بیانی دیگر، حریم خصوصی را می توان قلمروی از زندگی هر فرد دانست که انتظار دارد دیگران بدون رضایتش به آن وارد نشوند، یا به اطلاعات آن قلمرو دسترسی نداشته باشند، منازل و اماکن خصوصی، جسم افراد، اطلاعات شخصی و ارتباطات خصوصی از مهم ترین عرصه های حریم خصوصی هستند. ورود بدون اجازه به منازل و امّاکن خصوصی، ایست بازرسی ها و تفتیش های بدنی، رهگیری انواع مکالمات و ارتباطات، دسترسی به اطلاعات شخصی، افشای مسائل خصوصی در رسانه ها و جامعه، فضولی در امور دیگران و پاییدن افراد، از مهم ترین مصادیق ورود به حریم خصوصی محسوب می شوند. نامه، پیام های الکترونیک، تلفن، اتاق خواب، تصاویر و فیلم های شخصی، کیف دستی، میز شخصی، حساب بانکی، اطلاعات شخصی تلفن همراه نیز از جمله مصادیق حریم خصوصی به شمار می رود.
به لحاظ تاریخی می توان گفت که مسأله ی حریم خصوصی کم و بیش در همه ی جوامع مطرح بوده است، امّا دغدغه ی حمایت از حریم خصوصی از دغدغه های جدی جوامع امروز و زاییده ی تحولات مختلف سده ی اخیر است؛ یکی از این تحولات که در همه ی جوامع، دیر یا زود به وقوع پیوسته یا در حال وقوع است، شناسایی "هویت فردی" و حقوق و آزادی های ملازم با آن است.
در گذشته، فرد انسانی در پس نظامات سیاسی، اجتماعی، شبه دینی و فلسفی قرار داشت، امّا در جوامع امروز، انسان سوژه ای خودمختار و دارای هویت و هستی مستقل از نظامات کلی، شناخته می شود که دارای حقوق و آزادی های ذاتی است. انسان با این هویت مستقل می تواند درخصوص کم و کیف روابطش با جامعه و دولت تصمیم گیری کند و حوزه ای برای خود تعریف کند که مصون از تعرّض جامعه و دولت باشد.[1] حریم خصوصی یکی از ارزشمندترین مفاهیم نظام های حقوقی توسعه یافته است و در زمره ی مهم ترین حقوقی است که ارتباط تنگاتنگی با کرامت انسانی دارد؛ لذا حمایت از شخصیّت انسانی مستلزم حمایت از حریم خصوصی است. حریم خصوصی با آزادی و استقلال انسان و حق و تعیین سرنوشت برای خود نیز ارتباط ملازمی دارد؛ زیرا فضای لازم برای رشد و تکامل شخصی افراد را فراهم می آورد. انسانها ابزارهایی برای اهداف دیگران نیستند، بلکه خودشان فی نفسه هدف هستند و آزادند تا غایت زندگی خویش را تعیین کنند. حریم خصوصی به عنوان اصل سازمان بخش جامعه ی مدنی شناخته شده است که در بطن قرارداد اجتماعی فرضی هر جامعه مضمر است و زمینه ی همزیستی مسالمت آمیز در آن جامعه را فراهم می سازد. با وجود این، در سال های اخیر، تحولات تکنولوژی، تحصیل، ضبط و ذخیره ی حجم انبوهی از اطلاعات کاملاً خصوصی درباره ی افراد را میسر ساخته است. این واقعیت یک خطر جدی است؛ زیرا، اطلاعات مذکور، نه تنها ممکن است به ضرر فرد مورد نظر جمع آوری شده و به کار رود، بلکه جامعه نیز ممکن است در سطح کلان از این امر متضرر شود. همچنین اطلاعات جزئی درباره افراد که از راه های مشروع به دست آمده اند، ممکن است برای منظوری غیر از آنچه در تحصیل آنها مدنظر بوده است و در جهتی غیرمشروع، مورد استفاده قرار گیرد.
تهدیداتی که نسبت به حریم خصوصی وجود دارد، نه تنها از ناحیه ی دولت ها، بلکه از جانب واحدهای شبه دولتی، سازمان های خصوصی و اشخاص حقیقی نیز متصور است؛ به طوری که گاه شرح حال شخصی افراد در سطح کلان برای دیگر اشخاص افشا شده است. در این صورت افراد معمولی با امکان دسترسی به بسیاری از وسایل پیچیده، می توانند نظارت سمعی و بصری بر احوال دیگران صورت دهند و به طور خلاصه اکنون، بسیار به ندرت می توان یک پایگاه اطلاع رسانی پیدا کرد که بتواند در برابر حک های کامپیوتری غیرقابل نفوذ باشد.[2]
باید اشاره نمود که در علوم اجتماعی، گاه مقصود از حوزه ی خصوصی، تنها فضای محدود روابط خانوادگی و دوستانه، که غالباً از آن با عنوان حریم خصوصی یاد می شود و باید از مداخلات دولت و جامعه مصون باشد، نیست؛ بلکه مقصود قلمرو و گستره ای است که دولت حق مداخله در آن را ندارد. حوزه ی خصوصی به این معنا، حوزه ی عمومی را هم در بر می گیرد. به این لحاظ، بسیاری از استدلال های را که برای لزوم شناسایی قلمرو خصوصی و حوزه ی مصون از مداخله ی دولت صورت گرفته، به لحاظ محتوایی، قلمروی را که جامعه شناسان آن را حوزه عمومی می نامند، نیز در بر می گیرد. چنانکه مقصود جان لاک[3] (1632-1704) و توماس جفرسون[4](1743-1826) که یک حکومت محدود و مداراگر را شرط لازم برای برخورداری شهروندان از حقوق طبیعی می دانستند، یا جان استوارت میل[5](1873-1806) و آدام اسمیت[6] (1723-1790) اقتصاددان اسکاتلندی قرن هجدهم که چنین حکومتی را شرط لازم بهره وری می دانستند، تنها حکومتی که حریم خصوصی به معنای حریم خانوادگی را به رسمیت بشناسد، نبود؛ مقصود آنان از قلمرو خصوصی، عرصه ای است متشکل از افراد و خانواده های خود مختار و نهادهای اجتماعی داوطلب و غیردولتی.[7] با این حال، حوزه ی خصوصی در تعریف رایج تر، قلمروی است که در برابر حوزه ی عمومی قرار می گیرد.[8]
خدمات اجتماعی که در علم اقتصاد با عنوان اقتصاد بخش خصوصی شناخته می شود؛ هر یک از این دو قلمرو خصوصی، اهمیّت خاص خود را دارد، امّا حوزه ای که در این پژوهش مورد مطالعه قرار می گیرد، حوزه ی خصوصی به معنای اوّل است؛ قلمرو منزل و روابط شخصی و خانوادگی، حلقه ی صمیمی دوستان شخصی، ارتباطات و اطلاعات خصوصی، قلمرو باورها و ترجیحات فردی و غیره.
این حق که از مشخّصات جنبش آزادی خواهی قرن بیستم در برابر دولت های اقتدارگر و پیشرفت های صنعتی به صورت نگرانی از قرار داشتن زیر نظر برادر بزرگتر بود، در طول قرن بیستم با جدّیت فراوانی دنبال و در کنگره های متعدّد بین المللی موضوع بحث واقع شد. تقریباً همه ی کشورها، حریم خصوصی را در قوانین اساسی خود به صورت کلی یا مصداقی مورد شناسایی و حمایت قرار داده اند و دست کم به حق غیرقابل تعرّض بودن مسکن و خصوصی بودن ارتباطات اشاره کرده اند. اعلامیه های جهانی حقوق بشر اعم از الزامّاور و ارشادی، حقّ خلوت را به رسمیت شناخته و دولت های عضو را ملزم به تصویب قوانین جامع جهت حمایت از حقوق و آزادی های فردی، از جمله حقّ خلوت در برابر تعارضات به این حق نموده اند. در قوانین اساسی کشورهایی همانند آفریقای جنوبی و مجارستان که اخیراً نوشته شده اند، به حق دسترسی به اطلاعات خصوصی که نزد سازمان های دولتی وجود دارد و به حق کنترل آن اطلاعات نیز تصریح شده است. در کشورهایی نظیر ایالات متحده، ایرلند و هلند نیز که حق حریم خصوصی، صریحاً در قانون اساسی پیش بینی نشده است، دادگاه ها، این حق را از دل دیگر مقرّرات استنباط کرده اند. هم چنین در بسیاری از کشورها، کنوانسیون های بین المللی ای که حریم خصوصی را به رسمیت شناخته اند، وارد قوانین داخلی شده و خلأ موجود در نظام حقوقی این کشورها را پر کرده اند. از اوایل دهه ی 1970 نیز وضع قوانین عادی جهت حمایت از حریم خصوصی آغاز شده و تقریباً به صورت یک نهضت فراگیر، همه ی کشورها را به سمت تصویب قوانین و مقرّراتی درباره ی حریم خصوصی سوق داده است.[9]
علی رغم سابقه ی کوتاه غرب در حمایت از حریم خصوصی، پژوهش های صورت گرفته[10] نشان می دهد که حمایت از حریم خصوصی در فقه اسلامی هر چند به لحاظ تحلیل و تبیین مصادیق آن از قدمت بسیار برخوردار است و مقوله های مختلف این حق با مبانی متعدّد و محکمی مورد حمایت قرار گرفته است. درواقع، راجع به طرح مقوله های حریم خصوصی و حمایت مادی و معنوی از آن، میان فقه اسلامی و حقوق، عموم و خصوص مطلق وجود دارد؛ بدین مفهوم که مواردی همچون ممنوعیت غیبت، نمیمه و سوءظن، مورد شناسایی و حمایت واقع شده در حالی که در حقوق هیچ گونه ضمانت اجرایی در این زمینه به چشم نمی خورد. حریم خصوصی پیش از آنکه در غرب و کنوانسیون ها و اسناد بین المللی حقوق بشر پیش بینی شود، با تأکید بسیار زیادی در منابع اسلامی مورد توجّه واقع شده است.
پژوهش حاضر بر آن است پس از بررسی کلی مفهوم حریم خصوصی، جایگاه این حق را در منابع و مصادر فقهی و نیز حقوق ایران شناسایی کند و نشان دهد که آیا فقه اسلامی و حقوق ایران درصدد حمایت از آن حقوق است و اینکه دیدگاه حضرت امام خمینی (ره) در این خصوص چگونه است؟
1ـ بیان مسأله
انسان ها با استعدادهای "تنهایی"[11] و "معاشرت جویی"[12] خود در کنار یکدیگر زندگی می کنند. این دو استعداد با وجود اختلاف ظاهری، باهم در ارتباطند؛ بدین معنی که از یک طرف، استقلال افرادی که در جامعه زندگی
می کنند در تنهایی آنهاست و جامعه نباید متعرّض آن بشود و از طرف دیگر، میل به معاشرت جویی، همین افراد را قرین، همراه و هماهنگ می سازد. این دو حالت طبیعی که هریک در جای خود اصالت دارد.[13] با چه سازوکاری می توان به آن تعامل بخشید، در حالیکه هر دو قلمرو، دو قطب هستی بخش جامعه ی بشری به شمار می آیند. انسان و حیثیّت او همواره از دیدگاه ادیان و فلاسفه، محترم شمرده شده است.
از زمان های باستان جنبه های حریم خصوصی شخصی بنا به مقتضیات روز مطرح بوده و در مواردی رعایت شده است. امّا بی گمان اینک حریم خصوصی، شاخه ی نوینی از حقوق محسوب می شود که اهمیّت و حساسیت آن در تمام جوانب بر کسی پوشیده نیست. در دوران باستان، ضابطه ای دقیق برای آن معین نشده، امروزه چه معیارها و اصولی برای آن مقرّر شده است؟ تعرّض به حریم خصوصی اشخاص نه تنها از سوی همنوعان، دولت و رسانه های جمعی، بلکه از سوی پایگاه داده ها، بازاریابی از راه دور و دستگاه های نظارت و کنترل الکترونیکی موجب نگرانی شدید شده است. چه تضمین هایی در فقه و حقوق مطرح و مورد حمایت واقع شده است؟ مردم از اینکه حقّ خلوت یا خلوتگه راز و کار و خیال خود را در معرض مخاطره دیده اند، نگرانند.
علاوه بر تحولات نظری، نقش تحولات علمی و فنی نیز در اهمیّت یافتن حریم خصوصی بسیار چشمگیر بوده است. تحولات علمی و فنی سبب شده است به دست آوردن، ضبط و نگه داری حجم انبوهی از اطلاعات خصوصی افراد به آسانی و با روش های مختلف پنهانی و آشکار ممکن شود. به طوری که اکنون بسیاری از دستگاه های دولتی و متصدیان مشاغل خصوصی، نظیر شرکت ها، بانک ها و فروشگاه ها به دلایل متعدّد و با استفاده از وسایلی نظیر تلویزیون های مداربسته و دوربین های ویدیوئی، بر اعمال و رفتار و گفتار کارکنان و ارباب رجوع و مصرف کنندگان، نظارت های سمعی و بصری دارند. این نگرانی وجود دارد که آن ها از اطلاعاتی که خواسته یا ناخواسته جمع آوری می کنند، سوءاستفاده کنند و به ویژه آن اطلاعات را به ضرر افرادی که اطلاعات به آن ها مربوط می شوند، به کار برند. حمایت از حریم خصوصی می تواند مانع از آن شود که اطلاعات راجع به زندگی خصوصی، به وسیله ای برای درهم شکستن آزادی و استقلال انسان ها، سلطه یافتن بر آن ها و استفاده ی ابزاری از آن ها تبدیل شود. انسان ها غالباً عیب ها و خطاهای خود را از دیگران پنهان می کنند. در بسیاری از موارد، چون این خطاها در خلوت و دور از انظار واقع می شوند و غالباً با امور عمومی و اجتماعی ارتباط ندارند، انسان ها مستحق هستند تا آن ها را از دیگر اشخاص پنهان دارند. جامعه نیز غالباً نفع مشروعی در دانستن امور و لغزش های افراد خود ندارند؛ تا اینکه روز قیامت[14] فرا رسد و خداوند بر کتمان یا افشای نهانی ها و خطاهای مردمان تصمیم خواهد گرفت.
بنابراین، مادام که ضرورت مبرم اجتماعی ایجاب نکند، باید از افشای امور خصوصی و مکتوم افراد، امتناع شود و حمایت از حریم خصوصی درصدد است چنین هدفی را برآورده سازد. حریم خصوصی و شناخت مفهوم و محدوده ی آن برای افراد جامعه، یکی از مبانی اصلی حفظ حقوق افراد و مصون ماندن حریم آنان از تعرّض می باشد. در این پژوهش سعی شده تا مفهوم و حدود و ثغور حریم خصوصی تبیین گردیده و مبانی مشروعیت آن تحلیل و حمایت های فقهی بالأخص دیدگاه های حضرت امام خمینی (ره) با توجّه به فرمان هشت ماده ای و نیز حمایت های قانونی حقوقی از آن، مورد مطالعه قرار گیرد.
2ـ اهداف و کاربردهای تحقیق
[1]. ر.ک: انصاری، باقر، حقوق حریم خصوصی، تهران، انتشارات سمت، 1386، ص 1.
[2]- ر.ک: انصاری، باقر، حریم خصوصی و حمایت از آن در حقوق اسلام، تطبیقی و ایران، مجلّه دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 66، سال 1383، 2 و 3.
2.john locke
3.thomas jefferson
4.john stuwart mill
5.adam smith
[7] ر.ک: نوبهار، رحیم؛ حمایت حقوق کیفری از حوزه های عمومی و خصوصی، تهران، انتشارات جنگل، 1387، ص 48 و 49
[8]. ر.ک: هابرماس، یورگن؛ دگرگونی ساختاری حوزه عمومی، ترجمه جمال محمدی، تهران، نشر افکار، 1386؛ نوذری، حسینعلی؛ بازخوانی هابرماس، تهران، نشر چشمه، 1386؛ کِیت نَش؛ جامعه شناسی سیاسی معاصر، ترجمه محمد تقی دلفروز، تهران، انتشارات کویر، 1387، ص 265 به بعد.
[9]- ر.ک: انصاری، باقر؛ حقوق حریم خصوصی، ص 4.
[10]- محسنی، فرید، حریم خصوصی اطلاعات (مطالعه کیفری در حقوق ایران، ایالات متحده امریکا و فقه امامیه) تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)، 1389، چاپ اوّل، ص 182-178.
3.Solitude
Sociability 4.

[13]. هاشمی، محمد؛ حقوق بشر و آزادی های اساسی، تهران، نشر میزان، 1384، ص1.
[14]. سوره ی طارق، آیه ی 9.
فهرست مطالب
مقدمه. 1
1ـ بیان مسأله. 5
2ـ اهداف و کاربردهای تحقیق.. 6
3ـ ضرورت تحقیق.. 8
4ـ پیشیته ی تحقیق.. 9
5ـ سؤالات تحقیق.. 10
6ـ روش تحقیق.. 11
فصل اول:. 12
تحلیل و تبیین مفهوم حریم خصوصی، مبانی، مشروعیت و ابعاد و تهدیدات آن.. 12
مبحث نخست: تحلیل مفهوم، ضرورت و تاریخچه ی حریم خصوصی.. 13
گفتار اوّل: مفهوم حریم خصوصی.. 13
بند نخست: مفهوم لغوی حریم خصوصی.. 13
بند دوم: مفهوم حقوقی حریم خصوصی (در آراء و دیدگاه های حقوق دانان و دکترین حقوقی). 15
بند سوّم: مفهوم حریم خصوصی در روان شناسی اجتماعی.. 23
بند چهارم: مفهوم حریم خصوصی در فقه اسلامی.. 25
بند پنجم: معیارهای شناسایی مصادیق حریم خصوصی.. 28
بند ششم: حوزه های خصوصی و عمومی.. 30
بند هفتم: مقتضای اصل در حوزه های خصوصی و عمومی.. 32
بند هشتم: نسبیّت حریم خصوصی.. 33
بند نهم: مصادیق خارج از مفهوم حریم خصوصی.. 35
گفتار دوم: ضرورت وجود حوزه ی خصوصی و حمایت از آن. 37
گفتار سوّم: تاریخچه ی پیدایش نظریه ی حریم خصوصی و حمایت از آن. 43
مبحث دوم: تبیین مبانی مشروعیت حریم خصوصی.. 49
گفتار اول: حریم خصوصی به عنوان یکی از حقوق فطری و طبیعی . 50
گفتار دوم: حریم خصوصی به عنوان یکی از مصادیق حفظ کرامت ذاتی انسان . 52
گفتار سوّم: حریم خصوصی به عنوان یکی از حقوق مورد حمایت آموزه های اخلاقی . 55
گفتار چهارم: حریم خصوصی به عنوان یکی از حقوق مورد حمایت آموزه های دینی . 57
گفتار پنجم: حریم خصوصی به عنوان یکی از مصادیق حقوق بشر . 58
گفتار ششم: حریم خصوصی به عنوان یک حق اساسی . 61
گفتار هفتم: حریم خصوصی به عنوان یکی از انگیزه های ایجاد قرارداد اجتماعی . 61
گفتار هشتم: حریم خصوصی به عنوان عامل حفظ استقلال و آزادی فردی . 63
گفتار نهم: حریم خصوصی به عنوان یک انگیزه جهت حفظ منزلت و حیثیت افراد . 69
گفتار دهم: حریم خصوصی به عنوان یکی از مقوله های مهم امنیّت . 70
مبحث سوم: ابعاد حریم خصوصی.. 75
گفتار اوّل: حریم خصوصی معنوی.. 75
بند نخست: حریم خصوصی روانی.. 76
بند دوّم: حریم خصوصی ژنتیکی.. 76
بند سوم: حریم خصوصی هویت.. 78
بند چهارم: حریم خصوصی اطلاعاتی.. 78
گفتار دوّم: حریم خصوصی مادی.. 82
بند نخست: حریم خصوصی در عرصه ی عمومی.. 82
بند دوّم: حریم خصوصی ارتباطی.. 83
بند سوّم: حریم خصوصی بدنی.. 90
بند چهارم: حریم خصوصی اموال. 91
بند پنجم: حریم خصوصی منزل. 92
مبحث چهارم: شناسایی تهدیدات حریم خصوصی (به عنوان ناقضان حق بر حریم خصوصی). 102
بند نخست: دولت و سازمان های وابسته. 102
بند دوّم: مؤسسات و نهادهای خصوصی.. 106
بند سوّم: مصالح اجتماعی (یا مصالح عامّه). 107
بند چهارم: مصالح و منافع حوزه ی عمومی غیردولتی.. 109
بند پنجم: اشخاص حقیقی.. 110
فصل دوّم:. 111
شناسایی و حمایت از حریم خصوصی در فقه اسلامی و دیدگاه حضرت امام خمینی.. 111
مبحث نخست: لزوم حمایت از حریم خصوصی در اسلام. 112
مبحث دوّم: مبانی اهتمام اسلام به حریم خصوصی.. 113
گفتار اوّل: اصل حرمت تجسّس و تحسّس... 113
گفتار دوّم: تأکید بر ارزش های مرتبط با خلوت.. 118
بند نخست: ممنوعیت تفتیش... 119
بند دوم: ممنوعیت سوءظنّ.. 122
بند سوّم: ممنوعیت غیبت.. 124
بند چهارم: منوعیت نمیمه. 126
بند پنجم: ممنوعیت خیانت در امانت.. 127
بند ششم: ممنوعیت افشای اسرار. 129
بند هفتم: ممنوعیت استراق سمع و بصر. 131
بند هشتم: ممنوعیت آزار و اذیّت و ناسزاگویی به دیگران. 132
بند نهم: ممنوعیت تمسخر. 134
بند دهم: ممنوعیت شایعه پراکنی.. 136
بند یازدهم: ممنوعیت قذف و تهمت زنی.. 137
گفتار سوّم: قاعده ی سلطه. 139
گفتار چهارم: لزوم حسن روابط میان حاکمیت و شهروندان. 140
گفتار پنجم: اهتمام اسلام به بسط ارزش های اخلاقی.. 140
مبحث سوّم: رابطه ی حریم خصوصی با نهاد حسبه. 142
مبحث چهارم: دلایل اهتمام اسلام به حوزه ی عمومی غیردولتی.. 147
گفتار اوّل: نفی استبداد و انباشت قدرت.. 148
گفتار دوّم: تأکید بر تعاون اجتماعی.. 149
گفتار سوّم: اصل شورا و رایزنی.. 149
گفتار چهارم: پیگیری و اجرای ارزش های اسلامی.. 150
گفتار پنجم: تأکید بر صدق و حقّانیت... 150
گفتار ششم: سیره ی عملی پیامبر9. 151
گفتار هفتم: قاعده ی سلطه و اصل عدم ولایت... 151
مبحث پنجم: حریم خصوصی در آراء حضرت امام خمینی(ره) و تحلیل فرمان هشت ماده ای ایشان. 153
گفتار اوّل: جایگاه حریم خصوصی شهروندان از منظر امام خمینی (ره). 153
گفتار دوم: تحلیل فرمان هشت ماده ای حضرت امام وحریم خصوصی شهروندان. 156
نتیجه گیری.. 167
پیشنهادات.. 171

دریافت فایل
جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید

بررسی فقهی حریم‌خصوصی

تأکید بر دیدگاه امام‌خمینی

حریم‌خصوصی

مقاله

پاورپوینت

فایل فلش

کارآموزی

گزارش تخصصی

اقدام پژوهی

درس پژوهی

جزوه

خلاصه

پایگاه تخصصی فقه حکومتی وسائل | صفحه اصلی | vasael.ir | جامعه و ...

حریم خصوصی یک موضوع فقهی حقوقی با خاستگاه اجتماعی است ... دو مسأله «حضور
زنان در نماز جماعت» و «حضور زنان در نماز جمعه» باید از نظر شرعی بررسی شود. ...
نداشتن دیدگاه‌ فقهی لازم در ارتباط با جامعه و تمدن اسلامی از موانع تحول است ... پایگاه
اطلاع رسانی وسائل حجت الاسلام مبلغی با تأکید بر ضرورت پرداختن حوزه علمیه به
فقه ...

آیت‌الله مکارم‌شیرازی: از نظر فقهی خودرو حريم خصوصی نیست/ حریم ...

11 جولای 2017 ... آیت‌الله مکارم شیرازی با تأکید بر پذیرش نظام جمهوری اسلامی در کنار همه خطوط قرمز آن
گفت: هدف اصلی توجه افراد ناتوان و عاجز به بحث تحریم‌ها نبودن ...

اصل مقاله (450 K) - فقه و حقوق اسلامی

این مقاله یک بررسی نظری و پیامد گرایانه است که به یاری برخی مواد. قانونی، آموزه ...
نخست با تبیین مفهوم حریم خصوصی و نظریه رقیب آن، یعنی حق بر دانستن، سعی در
باز ... تعریف، تأكيد اصلی بر مخفی ماندن اطلاعات مربوط به زندگی شخصی، مانند
تعداد ..... طرح دیدگاه هایی چون مساوات در برابر هزینه های عمومی، مقامات قضایی و رسانه ها
.

پورتال-زیرپورتال آشخانه-آموزش/لیست عناوین انجام شده کار تحقیقی ...

9 مارس 2014 ... بررسی تطبیقی ادله اثبات قتل از دیدگاه فقه و حقوق. بررسی تطبیقی ... بررسی
فقهی حقوقی جرایم علیه حریم خصوصی. بررسی ... بررسی فقهی حقوقی رشوه در غیر
مقام قضا (با تأکید بر مسأله پورسانت و زیر میزی پزشکان). بررسی ...

مقاله نشریه: حریم خصوصی شهروندان در اندیشه امام خمینی (س) با تاكید ...

حریم خصوصی شهروندان در اندیشه امام خمینی (س) با تاكید بر فرمان هشت ماده ای ... در
سال 1361 خطاب به مسئولين اجرايي و قضايي صادر فرمودند صريح ترين ديدگاه ايشان
در خصوص موازين ... بررسي فقهي تجسس با تاکيد بر فرمان هشت ماده اي امام خميني (ره)
.

معنی حریم خصوصی - دیکشنری آنلاین آبادیس

لزوم احترام به حق حریم خصوصی افراد در فقه امامیه و حقوق اسلامی مورد تأکید ویژه قرار
... با بررسی ادله فقهی و نیز مواد قانونی به حرمت و ممنوعیت نقض حریم خصوصی پی
می ... برای درک صحیح دیدگاه اسلام در قبال حریم خصوصی و حمایت از آن، لازم است به ...