اثر شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های - دانلود رایگان
دانلود رایگان پایان نامه اثر شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایران
دانلود رایگان
| اثر شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایراناثر شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایران فصل اول: مقدمه و کلیات تحقیق 1-1- مقدمه از جمله اهداف مهمی که همه اقتصادها به دنبال آن هستند دستیابی به رشد بالا و توسعه اقتصادی می باشد. علت این مسأله به دلیل وجود منافع و مزایایی (همانند بهبود و ارتقای سطح زندگی، کاهش فقر و بیکاری) است که در روند رشد، تحقق می یابد. برای این منظور نظریه های مختلف رشد ارائه شده اند. هدف نظریه های رشد، توضیح عوامل تعیین کننده نرخ رشد در یک کشور، و دلایل تفاوت نرخ های رشد و درآمدهای سرانه بین کشورهاست. این سؤال که چه عواملی نرخ رشد اقتصادی را تعیین می کند و نرخ رشد چگونه از طریق سیاست های مختلف تحت تأثیر قرار می گیرد، همواره مورد توجه اقتصاددانان توسعه بوده است. بر اساس نظریه رشد درون زا، با ایجاد تغییرات دائمی در بعضی متغیرهای سیاستی و ساختاری همچون نرخ رشد سرمایه گذاری، سرمایه انسانی، سهم صادرات، خریدهای دولت، حقوق مالکیت و غیره تأثیرات دائمی بر نرخ رشد یک اقتصاد دارند. از جمله عواملی که تأثیر بسزایی بر رشد اقتصادی داشته و توجه بسیاری از اقتصاددانان اخیر را به خود جلب کرده است، سرمایه فرهنگی می باشد. می توان سرمایه فرهنگی را به عنوان یک دارایی تعریف کرد که مجسم کننده، ذخیره کننده یا تأمین کننده ی ارزش فرهنگی علاوه بر هرگونه ارزش اقتصادی است که می تواند داشته باشد. به طور کلی امروزه رشد و توسعه بدون زمینه های فرهنگی روی نخواهد داد و هر توسعه ای بر ابعاد فرهنگی ویژه ای متکی است. در سال های اخیر، به دلیل پیشرفت های اجتماعی و دگرگونی های اقتصادی، فرهنگ از موقعیت مهم تری برای تبیین نحوه پذیرش سیاست های رشد و توسعه؛ و همچنین برای بیان تفاوت سطح درآمدی و توسعه کشورها برخوردار است. در این تحقیق تأثیر شاخص های فرهنگی، بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایران بررسی خواهد شد، چون معتقدیم که شاخص های فرهنگی که شامل کالاها، مراسم مذهبی و هزینه های می باشند که به نوبه خود باعث تشکیل سرمایه فرهنگی می شود. برای این کار از روش اقتصاد سنجی در قالب الگوی داده های تابلویی استفاده می کنیم. 1-2- بیان مسأله رشد اقتصادی، هدف قدیمی سیاست توسعه است که با افزایش تولید کالا و خدمات در ارتباط می باشد، که به این ترتیب رفاه انسانی را افزایش و فقر را کاهش می دهد. بنابراین شناسایی و تعیین آثار و نقش عوامل مؤثر بر رشد توسعه در برنامه ریزی های توسعه نقش اساسی دارند. تا قبل از دهه 1960، انباشت فیزیکی به عنوان عامل اساسی رشد کشورهای در حال توسعه شناخته شده بود. اما مطالعات دانشمندانی چون شولتز[1] 1961 و دنیسون[2] 1962 نشان داد که انباشت سرمایه فیزیکی نمی تواند تمامی رشد و تفاوت های رشد را در بین کشورها تبیین کند. بلکه عاملی همچون تغییرات توضیح داده نشده ای بهره وری وجود دارد که اثراتش به مراتب بیشتر از انباشت سرمایه فیزیکی است. به این ترتیب از دهه 1960 به بعد تحولاتی در عوامل تعیین کننده ی رشد و توسعه اقتصادی صورت گرفت، به طوری که در همه نظریه های مطرح شده، فناوری و دانش فنی و همچنین سرمایه انسانی[3]، به عنوان عوامل اصلی شناخته شدند و نظریه های رشد درون زا پدیدار شدند. ولی از اواخر دهه 1990 به بعد، سرمایه فرهنگی[4] هم به عنوان یکی دیگر از عوامل مؤثر در رشد کشورها و تفاوت نسبی اقتصادهای متفاوت مطرح شده است. سرمایه فرهنگی در گفتمان های متفاوت، کاربردهای مختلفی دارد. اما تثبیت شده ترین کاربرد آن به جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی متأثر از پیر بوردیو[5] مربوط می شود که عقیده دارد افراد دارای سرمایه فرهنگی هستند، در صورتی که در فرهنگ والای جامعه قابلیت هائی کسب کرده باشند. به نظر بوردیو، این سرمایه فرهنگی به سه شکل وجود دارد: یک حالت متجسم[6] _مانند حق استفاده با دوام از ذهن و جسم فرد؛ یک حالت عینیت یافته[7]، یعنی وقتی سرمایۀ فرهنگی به کالاهای فرهنگی از قبیل (تصاویر، کتاب ها، لغت نامه ها، ابزار، دستگاه ها و مانند آن ها) تبدیل شده باشند؛ و یک حالت نهادین شده[8]، یعنی وقتی سرمایۀ فرهنگی متجسم به صورت، فرضاً، یک مدرک دانشگاهی مورد تأیید قرار گیرد. به نظر بوردیو، حالت متجسم مهم ترین حالت است. بوردیو می گوید اکثر ویژگی های سرمایۀ فرهنگی را می توان از این واقعیت استنتاج کرد که سرمایۀ فرهنگی در بنیادی ترین حالتش به جسم مرتبط است. بنابراین معلوم است که مفهوم سرمایۀ فرهنگی به صورتی که بوردیو بسط داده است، بسیار شبیه ولی نه یکسان با، مفهوم سرمایۀ انسانی در علم اقتصاد است. در عوض بوردیو از اینکه فرهنگ بسیاری از مشخصه های سرمایه اقتصادی را دارد حمایت نمود. به ویژه، او تأکید کرد که عادات و امیال فرهنگی یک منبع قادر به تولید سود را تشکیل می دهند؛ آن ها به طور بالقوه در معرض انحصار توسط افراد و گروه ها هستند و تحت شرایط مناسب، آن ها را می توان از یک نسل به نسل بعدی منتقل نمود. سرمایۀ فرهنگی به دو صورت وجود دارد. اولاً ممکن است ملموس باشد، یعنی به شکل بناها، محل ها، مکان ها، مناطق، آثار هنری مثل نقاشی ها و مجسمه ها، مصنوعات و نظایر آن ها باشد. سرمایه فرهنگی شامل، اما نه محدود به، میراث فرهنگی ملموس است. چنین سرمایۀای شاید واجد همان ویژگی های ظاهری سرمایه مادی یا انسانی باشد. مثل سرمایه فیزیکی (مادی) که به وسیله فعالیت انسانی به وجود می آید. ثانیاً، سرمایه فرهنگی ممکن است ناملموس باشد، یعنی به صورت سرمایه معنوی به شکل ایده ها، اعمال، عقاید و ارزش هایی باشد که در یک گروه مشترک است. این صورت از سرمایه فرهنگی به شکل آثار هنری از قبیل موسیقی و ادبیات نیز وجود دارد که کالاهای عمومی هستند. هر دو نوع سرمایه فرهنگی می تواند بر اثر بی توجهی از بین برود یا از طریق سرمایه گذاری جدید افزایش یابد. 1-3- حدود تحقیق حدود زمانی این پژوهش سال های (1380-1387) و حدود مکانی آن استان های منتخب ایران (شامل: آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، ایلام، بوشهر، تهران، چهارمحال بختیاری، خراسان رضوی، خوزستان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، قم، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهکیلویه و بویراحمد، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان، یزد) بر اساس حداکثر اطلاعات موجود می باشد. در این پژوهش برای جمع آوری داده های مربوط، از مرکز آمار ایران، سازمان فرهنگ و ارشاد اسلامی، و بانک مرکزی استفاده شده است. 1-4- سوال تحقیق هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایران است. به این منظور مهم ترین پرسش تحقیق حاضر عبارت است از: آیا متغیرهای شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های منتخب ایران اثر مثبت دارد؟ 1-5- فرضیه تحقیق با توجه به تعریف مسئله، فرضیه پژوهش حاضر به صورت زیر تعریف می شود: بهبود شاخص های فرهنگی باعث افزایش رشد اقتصادی در استان های منتخب ایران می شود. 1-6- اهداف تحقیق هدف از این مطالعه بررسی اثر شاخص های مختلف فرهنگی بر رشد اقتصادی در استان های منتخب می باشد. برای این منظور از استان هایی که تمام آمار و اطلاعات مورد نظر ما را دارا می باشد استفاده می کنیم. شاخص های مورد نظر ما شامل هزینه های مذهبی، ظرفیت سینما، حج، مطبوعات می باشد. هدف تحقیق حاضر در واقع دانستن تأثیرگذاری این شاخص ها در کنار سایر متغیرها به عنوان عوامل موثر در رشد و توسعه اقتصادی استان های منتخب ایران می باشد. با تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود در قالب یک مدل فرموله شده، می توان اولاً، ارتباط بین متغیرهای شاخص های فرهنگی و رشد اقتصادی و ثانیاً ارتباط احتمالی بین میزان رشد این متغیرها و نرخ رشد اقتصادی را بررسی کرد. [1] Schultz [2] Dennison [3] Human capital [4] Cultural capital [5] Pierre Bourdieu [6] Embodied state [7] Objectifed state [8] Instituionalizsd state منابع
لاتین
دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |