دانلودرایگان پایان نامه کاردانی رشته هنر با - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان
| دانلودرایگان پایان نامه کاردانی رشته هنر با موضوع عکاسی تبلیغاتی
تاریخچه سالهای سال پیش، حتی قبل از اینکه عکاسی اختراع و تصویر ثبت شود، اساس آن یعنی جعبه تاریک وجود داشت و مورد استفاده قرار می گرفت: این وسیله ساده را ابن هیثم دانشمند مسلمان در قرن پنجم هجری/یازدهم میلادی برای مشاهده کسوف به کار برده بود و نقاشان ایتالیایی از قرن شانزدهم میلادی آن را برای طراحی دقیق منظره ها و ملاحظه دورنمایی صحیح به کار می بردند. سیاه شدن املاح نقره در اثر تابش نور نیز از طرف برخی از دانشمندان، از جمله شولتسر آلمانی از سال 1727 مورد مطالعه قرار گرفته بود. در سال 1802 وج وود انگلیسی بر روی سطح های حساس شده با نیترات نقره نقشهای شفافی به دست آورد. این سال در تاریخ عکاسی اهمیت زیادی دارد. اما در حقیقت شناسایی این اعمال جدا از هم، به معنای کامل کلمه، اختراع عکاسی را تشکیل نمی داد. بالاخره بین سالهای 1822، 1826 یک مخترع فرانسوی به نام نیسفورنی یپس برای اولین بار، توانست تصویر پدید آمده در جعبه تاریک را ضبط و ثبت کند و تا حدی به آن ثبات ببخشد. وی دانشمند بزرگی بود، اما برای عملی ساختن و توسعه بخشیدن به اختراع خود به همکار ثروتمندی نیاز داشت. تا اینکه در سال 1829 با یک فرانسوی دیگر، که نقاشی مرفه بود و ضمناً تجربه های با ارزشی در زمینه عدسیها و جعبه تاریک داشت شریک شد و هر دو در راه کشف ثبت تصویر روی صفحه های مسی نقره اندود ( لوحه سیمین ) قدم برداشتند. آن روزها اختراع جدید هنور اسمی نداشت. بعد از مرگ نی یپس (1833)، شریکش این شیوه را دگرئوتیپی و تصاویر آن را داگرئوتیپ نامید، زیرا اسم خودش لویی داگر بود. سالها بود، واژه فتوگرافی مرکب از دو کلمه یونانی فتوس (photos) به معنی نوروگرافس (graphos) به معنای نوشتن جای نام قبلی را گرفت. در سال 1835 شیمیدان انگلیس تالبوت توانست روی کاغذهای شفاف نگاتیوهای بهتری به دست آورد. بالاخره در سال 1874، یک شرکت انگلیسی اولین شیشه های خشک عکاسی را به بازار عرضه کرد و عکاسی جنبه عملی به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زیادی شیشه، از لحاظ سنگینی و شکنندگی، هنوز دایره عمل را محدود می کرد، تا اینکه چندی بعد فیلم جای شیشه را گرفت و عکاسی آماتوری رواج قابل ملاحظه ای یافت. رنگ در سالهای اخیر عکس رنگی در مقایسه با عکس سیاه و سفید رواج فوق العاده زیادی یافته است. آنچه تجارب زیاد عکاس رنگی را نشان می دهد این است که رنگ نیز یکی از عناصر تصویر است، مانند عناصر دیگر آن. باید دانست که رنگ، به تنهایی ندرتاً قادر است توجه ببیننده را جلب کند. بیش از هر چیز باید گفت که رنگ به تنهایی قادر است اختلاف دو ناحیه را که در عکس سیاه و سفید ممکن است محسوس نباشد، به خوبی نشان دهد. هم آهنگی و تضاد رنگ ها جای بحث زیادی دارد و با استفاده از هر یک از این دو ویژگی می توان تصاویر بسیار زیبایی پدید آورد. رنگ چنانچه هست و آنچنان که ما می بینیم در اولین قدم عکاسی رنگی، نخستین سؤالی که پیش می آید این است که: رنگ چیست؟ آسمان چرا آبی است؟ گل چرا قرمز است؟ در جواب گفته می شود: آسمان آبی است، چون فقط اشعه آبی را منعکس می کند. گل سرخ است، به دلیل اینکه جز اشعه سرخ پرتوهای دیگری را منعکس نمی کند. اما چنین پاسخی وقتی می تواند کاملاً صحیح باشد که در دنیا فقط یک رنگ سرخ وجود داشته باشد. در صورتی که می دانیم چنین نیست. گلی که از آن بحث می کنیم حتماً بهتر است از گلهای دیگر اشعه سرخ را منعکس می کند ولی اشعه سبز، زرد، آبی را کاملاً جذب نمی کند و به نسبت کمی و زیادی آنها گفته می شود که این سرخ مایل به نارنجی یا مایل به بنفش و غیره است. بدین ترتیب نتیجه می گیریم که در طبیعت رنگ خالص وجود ندارد و آنچه می بینیم ترکیباتی از انواع مختلف رنگهاست. رنگ و نور . به این نکته باید خوب توجه داشت که رنگ بدون نور معنی ندارد و در حقیقت یکی بدون دیگری نمی تواند وجود داشته باشد. از آنجه که نور پیوسته در حال تغییر است. مسئله عکاسی رنگی پیچیده و مشکل می شود، زیرا مواد حساس فیلمها توانایی و خاصیت تعبیر و تفسیر چشم انسان را ندارد و آنچه را که در حقیقت وجود دارد عیناً ثبت می کند. هر گاه نور از لحاظ شدت تغییر یابد (گلی که در نور ضعیف تیره به نظر می آید در نور آفتاب روشن دیده خواهد شد.) از لحاظ کیفیت نیز تغییر می کند و اینجا مسئله مهمی پیش می آید که همانا درجه حرارت رنگ است. وقتی از موضوعی عکس رنگی گرفته شود رنگهای آن تحت تأثیر حرارت رنگ به صورت متفاوت روی ماده حساس فیلمها اثر خواهد کرد. عواملی که در این تغییرات مؤثرند عبارتند از: جنس و طبیعت و منبع نور (نور خورشید یا نور مصنوعی)، موضوع در سایه است یا زیر آفتاب، فصل، ساعت روز، وضع آسمان، موقعیت جغرافیایی محل و غیره… مشکل کار در اینجاست که چشم انسان اگر هم قادر به تخمین شدت نور باشد. از تجزیه و درک کیفیت آن عاجز است. درجه حرارت رنگ در فیزیک گفته می شود که اگر به فلزی حرارت داده شود. بر حسب مقدار گرمایی که به آن می رسد و به تدریج بالا می رود نورهای رنگی متفاوتی چون سرخ تیره، سرخ روشن، نارنجی، زرد، سفید و سفید مایل به آبی از آن ساطع خواهد شد. با توجه به این نکته، می توان تصور صحیحی از کیفیت نور و چگونگی رنگی که منابع مختلف نور دارند پیدا کرد. همین است که حرارت رنگ نام دارد این است که درجه حرارت رنگ یکسان نمی ماند و برحسب فصل سال، ساعت روز، منطقه جغرافیایی، شرایط جوی و غیره تغییر می کند. برای مثال اگر نور خورشید را در هوای روشن در نظر بگیریم ملاحظه خواهیم کرد که عکسی که در وسط روز گرفته شود اغلب رنگ حاکم در آن رنگ آبی خواهد بود، در حالی که اگر در همان محل، صبح اندکی بعد از طلوع خورشید یا عصر کمی پیش از غروب عکس بگیریم رنگ حاکم سرخ خواهد بود. این موضوع به این شکل توجیه می شود که درجه حرارت رنگ در حوالی ظهر 5000 تا 6000 درجه کلوین است، در حالی که صبح و عصر به 3000 تا 4000 درجه کاهش می یابد. نور روز خورشید در موقع طلوع و غروب 2000 تا 3000 درجه کلوین نور صبح و عصر در هوای آفتابی 3000 تا 4000 درجه کلوین نور وسط روز در هوای آفتابی 5000 تا 6000 درجه کلوین آسمان آبی 13000 درجه کلوین نور مصنوعی یا نور چراغ لامپهای برق معمولی 2000 تا 3000 درجه کلوین لامپهای هالوژن 34000 درجه کلوین لامپهای فلاش منیزیم آبی 5000 تا 6000 درجه کلوین فلاش الکترونیک 6000 درجه کلوین توجه: این درجه ها وقتی صحیح است که لامپهای نور ولتاژ برق کامل و ثابت باشد. در لامپهای کار کرده یا هنگامی که جریان برق ضعیف است رنگ نور زیادتر و درجه کلوین پایین تر خواهد بود. نور سفید و رنگ ها پیشتر گفتیم که نور سفید مرکب از تعداد بیشماری پرتوهای رنگین تکرنگ است که طیف مرئی خورشید را به وجود می آورد. اما به طور کلی آن را می توان به سه ناحیه بزرگ اصلی تقسیم کرد که عبارتند از: آبی بنفش سبز ، قرمز ، که از ترکیب پرتوهای این سه رنگ اصلی که آنها را رنگهای اولیه نیز می گویند همه رنگهای دیگر را می توان پدید آورد. همین که یک قسمت از پرتوهای نور سفید از میان برود، بلافاصله چشم احساس رنگ خواهد کرد. رنگ یک جسم در حقیقت نتیجه کاهشی است که در مجموعه پرتوهای نور سفید ایجاد می شود. به عبارت دیگر، به علت جذب بعضی و انعکاس بعضی دیگری از پرتوهایی است که بر چمن می تابد که چشم آن را سبز می بیند زیرا چمن همه پرتوها را جذب کرده است جز آنهایی که تشکیل دهنده رنگ سبز هستند. سیب قرمز دیده می شود چون تمام تشعشات نور را جذب می کند جز آنهایی که از اختلاط شان رنگ قرمز پدید می آید. هنر دیدن وضوح تصویر و نور صحیح دو شرط اساسی برای موفقیت عکاس در برداشتن عکس از نظر فنی است. عکسی را از نظر فنی می توان عکس خوب دانست که محاسبه نور آن صحیح انجام بگیرد و تمام جزئیات آن در حد کافی از وضوح برخوردار باشد. اما هر تصویری که از لحاظ فنی صحیح و خوب باشد. الزاماً عکس جالبی نیست. در موقع گرفتن عکس، اگر قلب و روح انسان در برابر موضوعی که انتخاب کرده است از احساس خالی باشد، حساس ترین فیلم ها هم نخواهد توانست کوچکترین خدمت و کمکی بکند، زیرا عکس خوب با داشتن معنی و مفهوم و با برخورداری از محتوی و فرم، باید بتواند توجه بیننده را جلب کند و مدتی معطوف خود نگهدارد. از لحاظ فرم، یعنی طرز قرار گرفتن خطها، سطحها، حجمها، و شکلها، که در حقیقت هر تصویری از همین اجزاء تشکیل می گردد. از اصول و قواعد کمپوزسیون (ترکیب بندی) می توان کمک گرفت. وقتی عکس خوبی را تماشا می کنید، بلافاصله نظرتان به موضوع آن جلب می شود. سپس مشاهده می کنید که (1) عناصر تصویر به کمک طرح و شدت و ضعف رنگها، با موضوع اصلی ایجاد هم آهنگی کرده اند، و (2) هیچ چیزی نیست که توجه بیننده را از موضوع اصلی منحرف کرده به سوی خود بکشاند. در نتیجه، از مجموعه تصویر احساس توازن و تعادل می شود. وظیفه عکاس هنرمند است که ترکیبها را بیابد، جدا سازد و برای تماشای دیگران آماده کند. آنچه نظر یک عکاس را جلب می کند بی شک چیزی است که با روح و فکر و سرشت او پیوند دارد، چرا که او را وادار به انتخاب یکی و انصراف از دیگری می کند. عناصر گرافیکی تصویر آنچه در یک عکس مهم است وسیله ای نیست که آن را گرفته، بلکه عکاسی است که آن را پدید آورده است. این عکاس است نه دوربین که بهترین عکسها را به وجود می آورد. بیان هنری امری است فطری و غریزی و اکثراً بیش از معلومات و اطلاعات به احساسات نیاز دارد. دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |